مطلبی درباره روانسر مربوط به اوایل دهه چهل شمسی

ساخت وبلاگ

مركز اين بخش قصبه «روانسر» است كه در هفتاد و چند كيلومتري شمال باختري كرمانشاه و در جنوب خاوري پاوه بر سر راه شوسه كرمانشاه ـ پاوه قرار دارد. رودخانه «قَرَهْ سُو» كه سرچشمه‌هاي آن در دامنه جنوبي كوه «شاهو» است از كنار اين قصبه مي گذرد و به كرمانشاه مي‌رسد.

 
  

بخش روانسر، نيمي كوهستاني و نيمي دشتي است و پنجاه آبادي بزرگ و كوچك دارد. در آن آبادي بزرگ و كوچك دارد. در آن آبادي‌ها بيش از ده هزار تن زندگي مي كنند كه كشاورزند و گله‌دار و به گويش «كردي جوانرودي» سخن مي گويند و طايفه‌هاشان از اين قرارند:

-اردلان، از صد و پنجاه شصت سال پيش خانهاي «اردلان» كه از «سنندج» به روانسر آمده بودند در دهكده‌هاي اين بخش ساكن شدند و زمين دار. از بزرگان آنان «حسين خان» و « عباس خان سردار رشيد» را بايد نام برد كه قدرت عشاري فراواني داشتند.

-«هاشمي»، طايفه ديگري از مردم روانسر هاشمي‌ها ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هستند كه در «دولت آباد» و چند دهكده ديگر زندگي مي كنند و بيش از هشتاد خانوارند.

در روانسر چند خانوار هم به نام «نعليني» زندگي مي كنند كه سيدند و مي گويند جد بزرگشان نعلين دار «حضرت محمد» (ص) بوده است. برخي از مردم معتقدند كه هنوز يكي  از نعلين‌هاي آن حضرت در خاندان آنان نگهداري مي شود.

منبع: مجله هنر و مردم، پوركريم، هوشنگ. "پاوه". دوره 3،‌ ش 32 و 33 (خرداد و تير 44): ص 8-12،

تاریخ روانسر...
ما را در سایت تاریخ روانسر دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : rawansarhistoryo بازدید : 251 تاريخ : پنجشنبه 22 اسفند 1398 ساعت: 14:38